Renaissance filosofie

Renaissance filosofie verwys na die gedagte van die tydperk wat ongeveer tussen 1400 en 1600 in Europa geduur het.^[1] Die datums skuif vorentoe vir Sentraal- en Noord-Europa en vir gebiede soos Spaans-Amerika, Indië, Japan en China onder Europese invloed. Dit oorvleuel dus beide met laat Middeleeuse filosofie, wat in die veertiende en vyftiende eeue beïnvloed is deur noemenswaardige figure soos Albert die Grote, Thomas Aquinas, Willem van Ockham en Marsilius van Padua, en vroeë moderne filosofie, wat konvensioneel by René Descartes begin het met sy publikasie van die Diskoers oor metode in 1637.

Filosowe verdeel gewoonlik die tydperk minder spesifiek en spring van Middeleeuse na vroegmoderne filosofie, met die veronderstelling dat geen radikale perspektiefverskuiwings in die eeue onmiddellik voor Descartes plaasgevind het nie. Intellektuele historici neem egter faktore soos bronne, benaderings, gehoor, taal en literêre genres naas idees in ag wanneer hierdie periodes oorweeg word. Hierdie artikel bespreek beide die veranderinge in konteks en inhoud van die Renaissance- filosofie en sy merkwaardige kontinuïteit met die verlede.

1. ↑ "Renaissance philosophy - Routledge Encyclopedia of Philosophy".